वामानंदन वंदन चालाे…

(राग: माता त्रिशला झुलावे पुत्र…)

वामानंदन वंदन चालाे, भवियण भावसुं,
तुम चालाे चालाे मगसी पारसनाथ;
अेहनी यात्रा करतां संकट सघळां जाय छे,
अे ताे साचाे साचाे शिवनगरीनाे साथ. वामा01

जिनजी दीक्षा लईने वड तळे काउसग्गमां रह्या,
अाव्याे कमठासुर लई माेटी मेघनी माळ;
गाज्याे गगने सघने गडगड करताे घूमताे,
दामिनी दमके चमके झबझब करती जवाळ. वामा02

वरसवा लाग्याे वरसा मूशळ जेहवी धारसुं,
क्षणमां जळथळ ते तिहां भूपर अेकज थाय;
प्रभुनी नासिका पासे जळनाे छाेळाे अावीअाे,
अवधिअे जाेईने अहिपति अाव्याे पाय. वामा03

प्रभुने वंदी खंधे लईने उपाडीया,
शिर पर सहस्त्र फण करी राेकी जळनी छांट;
जय जय शब्द करीने अद्भूत नाटक मांडीअाे,
थावा लाग्या मंगळ रव रवना ते थाट. वामा04

ईन्द्राणीअाे मळी ठमठम ठमठम करती नाचती,
धिंताक् धिंताक् धिंताक् मृदंगना धाेंकार;
वीणा वाजे रणझण रणझण रणझण नादसुं,
पुनि ताल तंतालने भूंगळना भाेंकार. वामा05

रुमझुम रुमझुम करती ठपकाे देई नाचती,
छुमछुम छुमछुम छुमछुम घुघरीनाे छाेंकार;
वारणा लेती गावती अश्वसेनना पुत्रने,
गाती ताती करती मुखथी साें साें कार. वामा06

फरती फरती फुंदी कर झालीने बे जणी,
झाला देती लेती नामने वारंवार;
जाुगजाुग जाुगजाुग जीवाे जयवंता जिनराजजी,
अाछाे अाछाे विश्वमां तुम केराे उपगार. वामा07

गडगड गडगड गाजताे चमकताे जाेरशुं,
वरसे वरसाे जाणे जेहवाे प्रलय काळ;
कारण विण किम कटके झटके अेहवाे मेहूलाे,
जाेई अवधि अे छे कमठासुर कंगाळ. वामा08

हांकी हलकारी कहे अहिपति रे तुं पापीअा,
तुजने शिक्षा थई ईहां बंदर सुघरी चाल;