पास जिणंदा वामानंदा…

पास जिणंदा वामानंदा, जब गरभे फली,
सुपना देखे अर्थ विशेषे, कहे मघवा मली;
जिनवर जाया सूर हुलराया, हुवा रमणी प्रिये,
नेमिराजी चित्त विराजी, विलोकित व्रत लीये… ।।1।।

वीर एकाकी चार हजारे, दीक्षा धुरे जिनपति,
पासने मल्ली त्रय शत साथे, बीजा सहसे व्रती;
षट् शत साथे संयम धरता, वासुपूज्य जग धणी,
अनुपम लीला ज्ञान रसीला, देजो मुजने घणी… ।।2।।

जिनमुख दीठी वाणी मीठी, सुरतरु वेलडी,
द्राक्ष विहासे गई वनवासे, पीले रस सेलडी;
साकर सेंती तरणां लेती, मुखे पशु चावती,
अमृत मीठुं स्वर्गे दीठुं, सुरवधू गावती… ।।3।।

गजमुख दक्षो वामन यक्षो, मस्तके फणावली,
चार ते बांही कच्छपवाही, काया जस शामली;
चउकर प्रौढा नागारुढा, देवी पद्मावती,
सोवन कांति प्रभु गुण गाती, ‘वीर’ घरे अावती… ।।4।।

Leave a comment